آسمان
و همسایه ی نزدیک، و همسایه ی دور،
وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً و خدا را بپرستید؛ و هیچچیز را همتای او قرار ندهید؛ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناًوَ بِذِی الْقُرْبىوَ الْیَتامىوَ الْمَساکِینِ و به پدر و مادر، نیکی کنید؛ همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، وَالْجارِ ذِی الْقُرْبى وَ الْجارِ الْجُنُبِ
وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانی که مالک آنها هستید؛ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً. زیرا خداوند، کسی را که متکبر و فخر فروش است، (و از ادای حقوق دیگران سرباز میزند،) دوست
نمیدارد.
علل سقوط جامعه ی انسانی خدا شما را رحمت کند، بدانید که همانا شما در روزگاری هستید که گوینده ی حق اندک ، و زبان از راستگویی عاجز ، و حق طلبان بی ارزشند، مردم گرفتار گناه ، و به سازشکاری همداستانند، جوانانشان بد اخلاق ، و پیرمردانشان گناهکار، و عالمشان دورو ، و نزدیکانشان سودجویند ، نه خردسالانشان بزرگان را احترام می کنند و نه توانگرانشان دست مستمندان را می گیرند. بند دوم خطبه ی 233 نهج البلاغه
حکمت 371 نهج البلاغه: هیچ شرافتی برتر از اسلام و هیچ عزتی گرامی تر از تقوا ، و هیچ سنگری نیکوتر از پارسایی ، و هیچ شفاعت کننده ای کارسازتر از توبه، و هیچ گنجی بی نیاز کننده تر از قناعت ، و هیچ مالی در فقر زدایی ، از بین برنده تر از رضایت دادن به روزی نیست. و کسی که به اندازه کفایت از دنیا بردارد به آسایش دست یابد و آسوده خاطر گردد در حالی که دنیا پرستی کلید دشواری ، و مرکب رنج و گرفتاری است ، و حرص ورزی و خود بزرگ بینی و حسادت ، عامل بی پروایی در گناهان است و بدی جامع تمام عیب ها است.
نامه ی 48 نهج البلاغه همانا ستم گری و دروغ پردازی انسان را در دین و دنیا رسوا می کند و عیب او را نزد عیب جویان آشکار می سازد و تو می دانی آنچه که از دست رفت باز نمی گردد. رسول خدا (ص): از نگاه های اضافی بپرهیزید چرا که تخم هوس می پراکند و غفلت می زاید. بحار الانوار جلد 69 ص 19
