حکمت 371 نهج البلاغه:

 هیچ شرافتی برتر از اسلام و هیچ عزتی گرامی تر از تقوا ،

 

 و هیچ سنگری نیکوتر از پارسایی ، و هیچ شفاعت کننده ای کارسازتر از توبه،

 

 و هیچ گنجی بی نیاز کننده تر از قناعت ، و هیچ مالی در فقر زدایی ، از بین برنده تر از رضایت

 

دادن به روزی نیست.

 

 و کسی که به اندازه کفایت از دنیا بردارد به آسایش دست یابد و آسوده خاطر گردد

 در حالی که دنیا پرستی کلید دشواری ، و مرکب رنج و گرفتاری است ،

 و حرص ورزی و خود بزرگ بینی  و حسادت ، عامل بی پروایی در گناهان است و بدی جامع

تمام عیب ها است.

 

نوشته شده در شنبه 90/5/29ساعت 3:10 عصر توسط پروین| نظرات ( ) |