آسمان
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر آیه ی اول از سوره ی ممتحنه: ای کسانی که ایمان آوردهاید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید! شما نسبت به آنان اظهار محبت میکنید، در حالی که آنها به آنچه از حق برای شما آمده کافر شدهاند و رسول الله و شما را به خاطر ایمان به خداوندی که پروردگار همه شماست از شهر و دیارتان بیرون میرانند؛ اگر شما برای جهاد در راه من و جلب خشنودیم هجرت کردهاید؛ (پیوند دوستی با آنان برقرار نسازید.) شما مخفیانه با آنها رابطه ی دوستی برقرار میکنید در حالی که من به آنچه پنهان یا آشکار میسازید از همه داناترم. و هر کس از شما چنین کاری کند، از راه راست گمراه شده است.
قسمتی از خطبه ی 182 نهج البلاغه از نشانه های آفرینش او ، خلقت آسمانهای پابرجا بدون ستون و تکیه گاه است. آسمانها را به اطاعت خویش دعوت و آنها بدون درنگ اجابت کردند، اگر اقرار آسمانها به پروردگاری او ، و اعترافشان در اطاعت و فرمانبرداری از او نبود، هرگز آسمانها را محل عرش خویش و جایگاه فرشتگان ، و بالا رفتن سخنان پاک و اعمال نیک و صالح بندگانش قرار نمی داد. امام علی (ع) می فرمایند: حسن الظن من أفضل السجایا یعنی گمان نیک و خوب از برترین خلق و خوهاست. حکمت 222 نهج البلاغه خود را به بی خبری نمایاندن از بهترین کارهای بزرگواران است.
امام علی (ع) در حکمت 423 می فرمایند:
کسی که نهان خود را اصلاح کند ، خدا آشکار او را نیکو گرداند،
و کسی که برای دین خود کار کند،خدا دنیای او را کفایت فرماید،
و کسی که میان خود و خدا را نیکو گرداند ، خدا میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد.